“ အိမ်နားဝန်းကျင်ကဆိုရင် အမကို မိန်းကလေးချင်းတောင် စကားမပြောကြဘူး။ မဆက်ဆံကြဘူး။ ပြီးတော့ စာသင်လက်စ အိမ်တွေကလည်း စာမသင်ကြတော့ဘူး။ ရပ်ပစ်လိုက်ရတယ်။ ဝင်ငွေလည်း မရှိတော့ဘူး။ လူမှုရေးမှာလည်း အမအတွက် ဘာမှမရှိတော့တဲ့ အနေအထားဖြစ်တာပေါ့”
-
-
” လောလောဆယ်တော့ ဒီလကုန် ဆန်တစ်အိတ်လောက်ရရင်တောင် ဆက်ပြီး CDM ဝင်နိုင်အောင်တောင့်ခံသွားမှာပါ။”
-
“ ဆေးအဖွဲ့မှာပါဝင်တဲ့သူတွေက စွန့်လွှတ်စွန့်စားရတာအရမ်းများတယ်။ မိန်းကလေးတွေနော်၊ စစ်တပ်လာဝိုင်းလို့ ရွေ့ကြဟေ့ဆိုရင် လူနာတွေ၊ အလောင်းတွေ ထမ်းပြေးကြရတာ။ တော်ရုံဇွဲ၊ သတ္တိရှိတာလောက်နဲ့ မခံနိုင်ပါဘူး”
-
“ ကျွန်မ ကျောင်းတက်ချင်ပါတယ်… အရင်လိုပဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်ပျော်ပါးပါး ကျောင်းတက်ခွင့်ရချင်ပါတယ်… အခုတော့ ကျွန်မလက်တွေက ထမင်းစားရင် ဇွန်းကိုတောင် ကိုင်လို့မမြဲပါဘူး…. ကျောင်းတက်ရလို့ စာတွေရေးတဲ့အခါ ဘောလ်ပင်ကိုကိုင်လို့အဆင်ပြေပါ့မလားလို့ စိုးရိမ်မိပါတယ်”
-
“ညဘက်ဆို သေနတ်သံတွေကြားရတော့ ကောင်းကောင်းမအိပ်ရဘူး။ သူတို့က ကျည်အစစ်တွေနဲ့ပစ်လို့ သေရတဲ့လူတွေ အကြောင်းလည်းသိတော့ ကြေကွဲဝမ်းနည်းဒေါသထွက်ရတယ်။ အဲ့ထဲမှာ သားနဲ့အသက်တူတဲ့ ကလေးတွေလည်းပါတော့ စိတ်မကောင်းဘူး။”(မောင်ဇွဲပိုင်၊ ၁၂ နှစ်)
-
“I want him (the perpetrator) to go to the jail for long life of punishment and wish anyone will not get raped like me”
-
“ ကျွန်တော်တို့အဖွဲ့ထဲမှာဆိုရင် မိန်းကလေးဆို သူ(ဆိုမီယာ)တစ်ယောက်ပဲရှိတာ။ သူကအရမ်းသွက်တယ်။ စိတ်လည်း မြန်တယ်။ ကြောက်စိတ်လည်းမရှိဘူး။ ကျနော်တို့ သူနောက်ကပဲ၊ သူ့သတ္တိကချီးကျူးဂုဏ်ပြုတယ်။ အလေးပြုရတဲ့ သူရဲကောင်းပါ”
-
“ သူ့ကြောင့်ဆိုပြီး သတ္တိတွေ အလိုလိုရှိလာတယ်။ သူ့ကို ကောင်းကောင်းစောင့်ရှောက်နိုင်ပါ့မလားဆိုတာကိုလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို မေးခွန်းတွေ ပြန်မေးမိတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း အမှန်တရားအတွက် တိုက်ပွဲဝင်ခဲ့တယ်ဆိုတာ ကလေးကြီး လာရင် ပြန်ပြောပြဖို့ တွေးထားတယ်”
-
“ ရုံးချိန်းသွားပြီဆိုရင် နေ့စားမလိုက်ရဘူးပေါ့။ အဲရက်တွေဆိုရင် ပိုက်ဆံလည်း မရဘူးပေါ့။ ရုံးချိန်းတိုင်းလည်း မပျက် ကွက်ခဲ့ဖူးဘူး။ ခက်ခဲမှန်းထပ်ကြာဦးမယ်မှန်း တော့သိတယ်…ရှေ့ဆက်သွားမယ်။ တရားမျှတမှုလိုချင်တယ်။”
-
“ ကျွန်မရှေ့တန်းက ပါဝင်ခဲ့တာက မှတ်မှတ်ရရ သုံးကြိမ်ရှိပါပြီ။ ကျန်တဲ့အချိန်တွေက နောက်တန်းမှာ နေရတာများတယ်။ နောက်တန်းကဆိုပေမယ့် ပစ်ခတ်မှုတွေကြားမှာ မီးခိုးဗုံးလိုရင်မီးခိုးဗုံး၊ ရေလိုရင်ရေစတာတွေလုပ်ပေးရတယ်”