“ ကျွန်မတို့က ကောင်းတဲ့ကလေးတွေကိုပဲ လက်ခံသင်ကြားပေးရမယ်ဆို ကျောင်းသား၊ကျောင်းသူရှိတော့မှာ မဟုတ်ဘူး။ ကျောင်းတက်ဖို့ ရောက်လာတဲ့ကလေးအားလုံးကို လက်ခံပေးတယ်။”
-
-
“ည ၁၂ နာရီ လောက်မှာ လေကြောင်းသံ ဗုံးကြဲသံတွေကြောင့် ထွက်လာတာ၊ ဓာတ်မီးကလည်း မထွန်းရဲ။ ဘာမှလည်း မပါ။ ကလေး နှစ်ယောက်ကိုတွဲပြီး ပုန်းတလှည့်၊ ပြေးတလှည့် လမ်းလျှောက်တလှည့်နဲ့ ရောက်လာတာ။ ကျည် ဗုံးထိမှာတော့ ကြောက်ရတယ်”
-
“ ဒီမှာ လုပ်စရာအလုပ် မရှိဘူး။ အပြင်ထွက်လုပ်ဖို့ကလည်း အဆင်မပြေ။ အရေးကြီးဆုံး အခက်အခဲက ရေမရတာပဲ။” လို့ သူက ပြောပါတယ်။
-
” အလုပ်သမားတွေဆိုတာ ခေတ်တိုင်းမှာ အဖိနှိပ်ခံလူတန်းစားတစ်ရပ်ပါ။ ဒီတော့ ကျမအနေနဲ့ ဘယ်ခေတ်ရောက်ရောက် အဲဒီအလုပ်သမားတွေရဲ့ရှေ့ကနေ မားမားမတ်မတ်ရပ်နိုင်ဖို့ ကိုယ်စွမ်းဥာဏ်စွမ်းရှိသမျှ ကြိုးစားနေဦးမှာပါ။”
-
“ကျမတို့ RWU ဟာ တော်လှန်ရေးကာလမှာ တော်လှန်ရေးရဲဘော်အမျိုးသမီးတွေနဲ့ ဖွဲ့ စည်းထူထောင်ထားတာဖြစ်ပြီး စစ်အာဏာ ရှင်စနစ်အဆုံးသတ်ရေးနဲ့ ဖက်ဒရယ်ဒီကရေစီပြည်ထောင်စုတည်ဆောက်ရေးအတွက် တိုက်ပွဲဝင်သွားဖို့လည်း ရည်ရွယ်ပါတယ်”
-
သြဂုတ်လ ၂၁ ရက်ကနေ ၂၇ ရက်အတွင်း တစ်ပတ်တာအမျိုးသမီးဖြစ်ရပ်များထဲမှ ထူးခြားတဲ့အကြောင်းအရာတွေကို HI က စုစည်းဖော်ပြပေးလိုက်ရပါတယ်။
-
သူခိုးဓားပြ လုယက်မယ့်ရန်တွေကို ကြောက်ရတဲ့အထဲကနေမှ ပိန်းမလောက်မျောက်ထပ်ဆိုသလိုပဲ နေရာအများစုမှာ ကင်းစောင့်နေတဲ့ စစ်ကောင်စီလက်အောက်ခံ စစ်သားရဲသားတွေရဲ့ ပါးစပ်အရသာခံ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ စော်ကားမှုတွေကိုလည်း အမျိုးသမီးထုဟာ ခံစားရပါသေးတယ်။
-
“ မိသားစုကတော့ ဘာပဲလုပ်လုပ် ကန့်ကွက်တာမျိုးတွေသိပ်မရှိပေမယ့် ပန်းချီဆွဲတာကျတော့ မျက်လုံးအာရုံ အရမ်းစိုက် ရတာဖြစ်တဲ့အတွက် မျက်လုံးပိုပြီးထိခိုက်မှာဆိုးလို့ အစပိုင်းတော့ မဆွဲစေချင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့်ဝါသနာအရမ်းပါတာမို့လို့ နားနား နေနေပဲလုပ်ဖို့ပြောပါတယ်။ တခြားလဲ အထူးတလည်ပံ့ပိုးပေးစရာမရှိတဲ့အတွက် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာပဲအပြည့်အဝ ပံ့ပိုး ပေးမှုရတယ်။”
-
“သူတို့လည်း ပိုက်ဆံကို ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းပဲ စိုက်ရမယ်။ ကျန်တဲ့ဟာကို အလှုငွေကနေ ရပ်တည်မယ် ဆိုလို့ရှိရင် နှစ်ဦးနှစ်ဖက် အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ တောင့်ခံလို့ရမလားဆိုပြီး စဖြစ်ခဲ့တယ်။” လို့ ဆရာမလင်းက ပြောပါတယ်။
-
“မြန်မာနိုင်ငံမှာ နေတုန်းကနေခဲ့တဲ့ ရွာနာမည်၊ ကျေးရွာအုပ်ချုပ်ရေးမှူး နာမည်တွေ၊ မြို့နဲ့ရွာ အကွာအဝေးတွေကို စစ်မေးခဲ့တာတွေ ရှိခဲ့တယ်။”လို့ မြန်မာနိုင်ငံကို ပြန်ဖို့အတွက် စစ်ဆေးခံခဲ့သူတစ်ဦးက ပြောပါတယ်။