ဆောင်းပါး

အညာမြေကို စစ်ကောင်စီတပ်ဖွဲ့ဝင်တွေက ရွာလုံးကျွတ် မီးရှို့ လူ့အစုလိုက်အပြုံလိုက် သတ်ဖြတ်မှုတွေ ပြုလုပ်နေပေမဲ့လည်း ပြည်သူတွေအနေနဲ့ နောက်ဆုတ်သွားမှာ မဟုတ်ဘဲ တော်လှန်ရေးဟာ အောင်မြင်မယ်လို့ သူက ယုံကြည်ပါတယ်။

“ကျနော်တို့က ဆရာမလေးအလောင်းကို သေပြီးတပတ်လောက်ကြာမှတွေ့တာဆိုတော့ အတော်ကိုအခြေအနေဆိုးနေ ပြီ။ နံရိုးတွေဆိုလည်း ခွေးတွေဆွဲထားတယ်။ လက်တွေပေါင်တွေဆို ဟိုတပိုင်းဒီတစနဲ့ဗျာ”

ဒီအပတ် ပေါ့ကတ်အစီ အစဉ်မှာတော့ စစ်ရှောင်နေရတဲ့ အမျိုးသမီးတွေ အတွင်းခံမလုံလောက်တာကြောင့် ကျန်းမာရေးပြသာနာတွေကြုံတွေ့နေရတဲ့ အသံတွေနဲ့အတူ လူမှုဘဝဆောင်းပါးတစ်ပုဒ်ကို တင်ဆက်ပေးသွားမှာပဲ ဖြစ်ပါတယ်ရှင်။

“ သူတို့(စစ်တပ်)လက်ထဲရောက်လို့ကတော့ ပုဒ်မအမျိုးမျိုးတပ်ပြီး စိတ်ကြိုက်နှိပ်စက်ခွင့်ပေးထားသလိုရက်စက်တာ။ မိန်း ကလေးတွေဆို စစ်ကြောရေးတွေမှာ မိန်းမကိုယ်ကိုမီးနဲ့ရှို့၊ အောက်ပိုင်းအဝတ်မပါဘဲ ကြိုးကိုခွထိုင်ခိုင်းပြီး ဆွဲချတာမျိုး တွေအထိလုပ်တာ။”

“ထောင်ထဲမှာ လေဖြတ်သူဆိုရင် ဆေးရုံပြခွင့် မရှိသလို စစ်ကြောရေးမှာ ရိုက်လို့ အရိုးကျိုးတဲ့သူ တယောက်ဆိုရင် ဓာတ်မှန်ရိုက်ခွင့် ဆေးခန်းပြခွင့်လည်း မရဘူး။ သွေးအန်လည်း မရဘူး။ ဘာမှ မဖြစ်ဘူးဆိုတဲ့ စကားတခွန်းနဲ့ အမြဲတမ်း ပြီးသွားတယ်”

“ကျောင်းသား၊ ကျောင်းသူဆိုတာ လူထုနဲ့ တသားတည်း ရှိတဲ့သူ၊ စည်းရုံးနိုင်သူဆိုတော့ စစ်တပ်က ကြောက်တယ်လေ။ အဲ့လိုကြောင့် ကျောင်းသားတို့၊ သမဂ္ဂလို့ကြားတာနဲ့ ဖမ်းတာ၊ လူမဆန်အောင် နှိပ်စက်တာတွေ လုပ်တာပေါ့” လို့ ပြင်ပဆက်ဆံရေး တာဝန်ခံက မှတ်ချက်ပြုပါတယ်။

“ပဋိပက္ခဒေသက ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းတွေကတော့ အသက်အန္တရာယ်ပါ ရင်းပြီး ဆေးဝါးဆေးပစ္စည်း မပြည့်စုံတဲ့ ကြားကကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုပေးနေတာဖြစ်တဲ့အတွက် သူတို့တွေကို ပိုလေးစားတယ် ဂုဏ်ယူပါတယ်။”

“လည်ပင်းက တစ်စက်စက်ကျနေတဲ့သွေးတွေကိုပါ စစ်သားတွေက သေနတ်နဲ့ ထောက်ပြီးလျှာနဲ့ပြန်ယက်ခိုင်းတယ်။ ဒါကို ကြည့်ထား အဲ့ဒီKIA၊ PDFတွေနဲ့ဆက်သွယ်ရင် တစ်ရွာလုံးကိုဒီလိုသတ်မယ်တဲ့။”

“အာဏာရှင်ဟာ ကြောက်စရာ၊ ရွံစရာ စက်ဆုပ်စရာ ဖြစ်တဲ့အတွက် ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံကို သွားကြဖို့ စည်းရုံးတယ်”လို့ ဒေါ်ဝါဝါမြင့်က ပါတီဝင်ဖြစ်ခဲ့ပုံကို ပြောတယ်။

“အာဏာသိမ်းပြီးနောက်ပိုင်း အကြမ်းဖက်စစ်တပ်က အမျိုးသမီးတွေကို ဦးတည်ပြီး စစ်လက်နက်သဖွယ် အသုံး ပြုပြီးတော့ မုဒိမ်းကျင့်တာမကဘဲ တကယ့်ကို အစုလိုက်အပုံလိုက် ရက်ရက်စက်စက် လုပ်ဆောင်တာတွေ ရှိလာတယ်။”