သတင်းဆောင်းပါး
“မြန်မာနိုင်ငံမှာ နေတုန်းကနေခဲ့တဲ့ ရွာနာမည်၊ ကျေးရွာအုပ်ချုပ်ရေးမှူး နာမည်တွေ၊ မြို့နဲ့ရွာ အကွာအဝေးတွေကို စစ်မေးခဲ့တာတွေ ရှိခဲ့တယ်။”လို့ မြန်မာနိုင်ငံကို ပြန်ဖို့အတွက် စစ်ဆေးခံခဲ့သူတစ်ဦးက ပြောပါတယ်။
သတင်းဆောင်းပါး
“မြန်မာနိုင်ငံမှာ နေတုန်းကနေခဲ့တဲ့ ရွာနာမည်၊ ကျေးရွာအုပ်ချုပ်ရေးမှူး နာမည်တွေ၊ မြို့နဲ့ရွာ အကွာအဝေးတွေကို စစ်မေးခဲ့တာတွေ ရှိခဲ့တယ်။”လို့ မြန်မာနိုင်ငံကို ပြန်ဖို့အတွက် စစ်ဆေးခံခဲ့သူတစ်ဦးက ပြောပါတယ်။
“ပင်စင်လျော့တာတော့မသိဘူး။ မပေးတာကတော့ သုံးနှစ်ရှိပြီ။ အဖွားတို့တွေက အဲ့ဒီပင်စင်လေးမှီစားနေရတာ။ အသက် ကြီးလာတော့ ကျန်းမာရေးကမကောင်းတော့ဘူး။ အဲ့တော့ဈေးလည်း အမြဲထွက်မရောင်းနိုင်ဘူးလေ။”
“သားသမီးမြေးမြစ်တွေကိုတော့ ကျမလိုစစ်ပွဲတွေကို ကြောက်ရွံ့ရတာတွေမဖြစ်စေချင်ဘူး။ သူတို့တွေ ငြိမ်းချမ်းရေးရပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ်နဲ့ ပျော်ရွင်တာကိုတော့ မသေခင်မြင်သွားချင်တယ်။”
“အဓိကတော့ အမျိုးသမီးလေးတွေက ရုန်းထွက်ချင်ကြတယ်။ မလေးရှားမှာ ဘယ်လို အခြေအနေပဲ ရောက်ရောက် ဒီစခန်းက ထွက်သွားရရင်ပြီးရောဆိုတဲ့ စိတ်ကူးမျိုးနဲ့ သွားကြတယ်။ အဲဒီမှာ လူကုန်ကူးတဲ့ သူတွေက သူတို့ကို ချိတ်ပြီးတော့ လူကုန်ကူးကြတယ်။”
BWU သတင်းနှင့် မှတ်တမ်းတင်ဌာနက ပြုစုထားတဲ့ ဇွန်လိုင်လရဲ့ အမျိုးသမီးများဆိုင်ရာ အချက်အလက်သုံးသပ်ချက်နဲ့အတူ ခွပ်ဒေါင်းအလံကိုကိုင်ကာ ဖောက်ပြန်တဲ့ အုပ်ချုပ်သူလူတန်းစားကို တော်လှန်နေတဲ့ တော်လှန်လူငယ်ဆိုတဲ့ ဆောင်းပါးတစ်ပုဒ်ကို တင်ဆက်ပေးထားပါတယ်။
“စစ်တပ်က နေ့တိုင်း လေယာဥ်နဲ့လာပျံနေတော့ ကျောင်းလည်း မဖွင့်ဘူး။ ကလေးတွေလည်း ကျောင်းမသွားရဲကြဘူး။ စစ်တပ်က ပစ်ချင်တဲ့နေရာ ပစ်နေတာ။ ကလေးစာသင်ကျောင်းလည်း မရှောင်ဘူး။ ကလေးတွေအတွက် စာမတတ်မှာလည်း စိတ်ပူရ။ ကျောင်းသွားလို့ ဗုံးထဲပါသွားမှာလည်း စိုးရိမ်နေရတယ်။”
” အပြင်မှာ ရောင်းတဲ့သူက ပင်ပန်းတယ်။ ဒီပုံးကြီးနဲ့ လျှောက်သွားရတယ် တစ်နေရာနဲ့တစ်နေရာလှည့်ရတော့ ပင်ပန်းတယ်။ ပြီးတော့ ဂျုံအရုပ်ကို လုပ်ရောင်းချင်တဲ့သူတွေလည်း သိပ်မရှိသလောက်ပဲ။”
စစ်ကောင်စီသာ အာဏာမသိမ်းခဲ့ရင် မသီတာတို့လို လူငယ် လူရွယ်တွေဟာ ဘဝတက်လမ်းအတွက် ကြိုးစား ပညာရှာရ မယ့်အရွယ်တွေပါ။ ဒါပေမယ့် သူတို့ဘဝတွေကို စစ်ကောင်စီက နင်းချေဖျက်စီးလိုက်တဲ့နောက် ပြန်လည်ခုခံ တိုက်ခိုက်ဖို့ လမ်းကိုပဲ ရွေးချယ်ကြရပါတော့တယ်။
“ဆပ်ပြာလုပ်ဖို့ ကုန်ကြမ်းတွေ ထပ်ဝယ်ဖို့က ရှိနေပြန်ပြီလေ။ အစစအရာရာ စျေးနှုန်းတွေ မြင့်တက်လာတော့ တပိုင်တနိုင် လုပ်တဲ့ ကျမတို့အတွက်က ကျန်တာ မရှိဘူး။ စုရတာ မရှိဘူး။ မိသားစု စားဖို့အတွက် ဖူလုံမှုလောက်ပါပဲ” လို့ မသွယ်က ပြောပြပါတယ်။
“ကျမတို့အိမ်လေးသာ ပြိုခဲ့မယ်ဆိုရင် အသက်အန္တရာယ်အတွက် တော်တော် စိုးရိမ်ရတယ်။ မတွေးရဲစရာပါပဲ”လို့ မဝင်းဝင်းက စိုးရိမ်မကင်း ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့အကြောင်း ပြန်ပြောပြပါတယ်။