ရိုက်ကူး – သန့်ရှင်းထွန်း
ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အမှိုက်သရိုက်တွေ ပြန့်ကြဲနေပြီး ပြန်လည်ပြုပြင်ထားတဲ့ ယာယီတဲအိမ်တွေအနီးမှာ အဝတ်ဗလာနဲ့ကလေးငယ်တချို့ ဆော့ကစားနေကြပါတယ်။
ကလေးအများစုက ငါးနှစ်တောင်မပြည့်သေးကြတဲ့သူတွေများကြပြီး အမျိုးသမီးတချို့ကတော့ အဝတ်လျှော်တာ၊ ထင်းခုတ်တာစတဲ့ အလုပ်တွေနဲ့ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်နေပါတယ်။
အဲဒီရွာက ရိုဟင်ဂျာတွေနေထိုင်ကြတဲ့ စစ်တွေမြို့နယ် သဲချောင်းအုပ်စု၊ အုန်းတောရွာမှာဖြစ်ပြီးတော့ ကလေးငယ်တချို့က ကျန်းကျန်းမာမာရှိကြသလို မကျန်းမမာနဲ့ အဟာရမပြည့်ဝတဲ့ကလေးတချို့ကိုလည်းတွေ့ရပါတယ်။
အစိုးရအဆက်ဆက် ဖယ်ကျဉ်မှုတွေ၊ ကန့်သတ်ချက်တွေနဲ့ ဆင်းရဲပင်ပန်းမှုတွေကြောင့် ဆေးရုံဆေးခန်းကို မသွားနိုင်ကြတဲ့ အဲဒီရွာက အမျိုးသမီးအများစုရဲ့ ကလေးမွေးဖွားဖိုကိစ္စကို ရွာမှာရှိတဲ့ အသက် ၅၇ နှစ်အရွယ်လက်သည်အမျိုးသမီး ဒေါ်အာစီယာဟာတူက ဖြေရှင်းပေးနေပါတယ်။
ဒေါ်အာစီယာဟာတူဟာ အုန်းတောကျေးရွာက အမျိုးသမီးတွေရဲ့ ကလေးငယ် အယောက်တစ်ထောင်ကျော်ကိုမွေးဖွားပေးခဲ့ပြီး အဲဒီအထဲက ဆယ့်ငါးယောက်လောက်ကိုတော့ ဆေးဝါးအကူညီလိုလို့ စစ်တွေမြိုပေါ်က ဆေးရုံ၊ဆေးခန်းတွေကို ပို့ပေးခဲ့ရတယ်လို ပြောပါတယ်။
ရခိုင်ပြည်နယ် ၊စစ်တွေမြို့က ရိုဟင်ဂျာတွေဟာ ပြီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၂ ခုနှစ်ကဖြစ်ပွားခဲ့တဲ့ ပဋိပက္ခတွေကြောင့်အသွားအလာကန့်သတ်ခံထားရသလို ဆေးရုံဆေးခန်းသွားဖို့လည်း အတားအဆီးတွေများစွာရှိနေပြီး ငွေကြေးမတတ်နိုင်လို့ ဆေးခန်းမသွားရဘူးလို့ အုန်းတောကျေးရွာက ကလေးတစ်ဦးအမေ အသက် ၁၈ နှစ်အရွယ်ဒေါ်လိုင်ဘီယာဘော်ဆောရီက ပြောပါတယ်။
လူမျိုးရေးအခေါ်အဝေါ်အငြင်းပွားမှုတွေကြောင့် ရခိုင်ပြည်နယ်က ရိုဟင်ဂျာတွေရဲ့ ကလေးမွေးဖွားတာနဲ့ပတ်သက်ပြီး မွေးစာရင်းထုတ်မပေးတာ၊ မှတ်တမ်းတင်တာတွေကို အစိုးရအဆက်ဆက်က မလုပ်ပေးခဲ့ပါဘူး။ အဲ့ဒါကြောင့်ရိုဟင်ဂျာအများစုဟာ ကိုယ့်အသက်ကိုတောင် မမှတ်မိကြပါဘူးလို့ ဆိုကြပါတယ်။
အဲဒါကြောင့် လက်သည်ဒေါ်အာစီယာခါတူက ကလေးမွေးရက်တွေကို မှတ်တမ်းတင်ထားဖို ကြိုးစားနေတယ်လို့ပြောပါတယ်။
အဲဒီလို ကလေးမွေးပေးတဲ့အခါ အခကြေးငွေမယူပေမယ့် တချို့ကတော့ ဖယောင်းတိုင်တွေလက်ဆောင်ပေးတာရှိတယ်လို့ ဒေါ်အာစီယာဟာတူက ဆက်ပြောပါတယ်။
ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှုနဲ့ ကန့်သတ်မှုတွေကြောင့် ကလေးမွေးဖွားဖို့အတွက် အများသူငှာလို ဆေးရုံဆေးခန်းကို မသွားနိုင်ပေမယ့် စစ်တွေမြို့နယ်၊အုန်းတောရွာက ရိုဟင်ဂျာ မိခင်လောင်းတွေကတော့ လက်သည် ဒေါ်အာစီယာခါတူကိုအားထားနေရဆဲဖြစ်ပါတယ်။
