သတင်းဆောင်းပါး

“တော်လှန်ရေးပြီးရင်ဘာဖြစ်ချင်လဲမေးရင် ကိုယ့်အိမ်ကိုယ် အေးအေးချမ်းချမ်းနေချင်တာပဲရှိပါတယ်။”

စွန့်ပစ် ပုလင်းခွံ ဘူးခွံတွေ ကောက်ယူရတဲ့အခါ အများစုက အညစ်အကြးတွေ အကွဲအရှတွေကြား ရောက်နေတတ်တော့ လက်တွေ ထိခိုက်ဒဏ်ရာရတာတွေ ကြုံရသလို၊ ရောဂါပိုးတွေ မကူးစက်အောင် လက်အိတ်တွေဝတ် ပိုးသတ်ဆေးတွေနဲ့ ဆေးကြောတာတွေ လုပ်ရပါတယ်။

သန့်ရှင်းထွန်း အုတ်အော်သောင်းနင်းဖြစ်နေတဲ့ လူစုလူဝေးရှိရာအရပ်ကို အသက် ၃၀ အရွယ် မဘော်စင်တီဟာ ပုံမှန်သွားနေကျ ခြေလှမ်းထက်မြန်တဲ့ ခြေလှမ်းနဲ့ ခပ်သွက်သွက် လမ်းလျှောက်လာခဲ့ပါတယ်။ လူအများစုဝေးနေတဲ့နေရာမှာ ဘာတွေဖြစ်ပျက်နေတယ်ဆိုတာကို…

တိုက်ပွဲဖြစ်တိုင်းမှာ စစ်တပ်ရဲ့ မုဒိမ်းကျင့်၊ သတ်ဖြတ်တာတွေ၊ နှိပ်စက်ညှင်းပန်းတာ၊ အတင်းအဓ္ဓမ ခိုင်းစေတာ ပေါ်တာဆွဲခံရတာ စတဲ့ အကြမ်းဖက်မှုတွေကို အမျိုးသမီးတွေက နည်းမျိုးစုံနဲ့ ခံနေကြရတယ်။

“ကလေးက အစာလည်းမစားဘူး။ ထမင်းလည်းမစားဘူး။ နို့ကောင်းကောင်းလည်းမစို့ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဘာမှလည်း မဝယ်ပေး နိုင်ဘူး။”

“ညီမက စက်တင်ဘာလ ၁၁ ရက်နေ့က ၁၉ သိန်း ၉ သောင်း ငွေသွင်းပြီး မန်ဘာဝင်ခဲ့တာ ၊ မန်ဘာ ခေါ်တဲ့သူတွေ ကလည်း တာဝန်ယူပေးတာမျိုးမရှိသလို အရင်းငွေလည်း တကျပ်မှ ပြန်ရတာမျိုး မရှိခဲ့ဘူး။ ပေါင်ထားတဲ့ ပစ္စည်း တွေဆိုရင် တစ်ခုမှ ပြန်မရွေးနိုင်တော့ဘူး။”

“စစ်ကောင်စီက ရခိုင်ပြည်မှာ ရှိတဲ့သူတွေကို သေနတ်နဲ့ ပစ်သတ်တာထက် အစာရေစာ ငတ်ပြီး သေအောင် လုပ်နေတာလို့ မြင်တယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတော့ အစိုးရလုပ်ပြီး ပြည်သူတွေအတွက်က ဘာမှမလုပ်ပေးနိုင်ဘူး။”

“I am delighted to contribute through my artistic endeavors and also have the opportunity to engage in politics based on my beliefs. I feel pride in my actions,” said Ma Lwin.

” ကျွန်မတို့နေရာကအရမ်းခေါင်တယ်။ မိခင်တွေဆိုကလေးမွေးပြီးတော့ အကြောင်းအရင်းမသိ အသက်ဆုံးရှုံးတာတွေ ရှိ တယ်။ ကလေးမွေးပြီးသေဆုံးတာတွေက တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ ဖြစ်လာတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် မိခင်နဲ့ကလေးကျန်းမာရေး လက် လှမ်းမီအောင် စောင့်ရှောက်ပေးချင်တယ်။”

“ကျမတို့ စစ်ပွဲမှာ ပိတ်မိချိန်ကဆိုရင် နေ့နေ့ ညညည လက်နက်ကြီးသံတွေ၊ လေယာဥ်သံတွေ ကြားရတယ်။ လက်နက်ကြီး ထိလို့ သေဆုံးတဲ့သူတွေဆိုရင် အလောင်းတောင် မသင်္ဂြိုဟ်နိုင်တဲ့အထိတွေပဲ။ ကိုယ်အလှည့် ဘယ်တော့ ရောက်မလဲဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ နေရတယ်”