သတင်းဆောင်းပါး
“ရှမ်းတပ်(၂)တပ် ဖြစ်လို့ ထွက်ပြေးရတာ ဒီတသက်မှာ တခါမှ မရှိခဲ့ဘူး။ ကျမ ဘာပြောရမှန်းမသိဘူး။ စစ်ရှောင်ရတာ ကိုဗစ်လည်းကြောက်ရ၊ စစ်လည်းကြောက်ရ အရာရာကိုကြောက်နေရတယ်။ အာဏာရှိသူ လက်နက်ရှိသူအနေနဲ့တော့ ဒါတွေကို ပြန်ကြည့်ပြီး စဉ်းစားသင့်တယ် ဒီချိန်စိုက်ပျိုးရာသီချိန် စစ်ပွဲတွေရပ်ပေးပါလို့ပဲ ပြောချင်တယ်။ ”
” ရွာတစ်ရွာမှာဆို သင်ဖို့လုပ်ပြီးတော့မှ စစ်ကြောင်းထိုးလို့ ပြန်ပျက်သွားတယ်။ စစ်ရှောင်စခန်းက တရားဝင်မရှိဘူး။ ခနပြေးလိုက် ပြန်လာလိုက် လာရင်ပြေးလိုက်နဲ့ဆိုတော့ပိုဆိုးတယ်။ အချိန်မရွေးပြေးရမယ့် အနေအထားပေါ့၊ တစ်ရက်စာ သင်ခန်းစာသင်ရရင် အဆင်ပြေတဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့သွားတယ်။ သင်ရတာ မလွယ်ကူဘူး”
“ အရင်အမှုတွေတုန်းကဆို စိတ်ခံစားချက်က ဘာမှသိပ်မရှိဘူး၊ လုပ်စရာရှိတာလုပ်တယ်။ သူတို့ရဲ့ရပိုင်ခွင့်တွေကို တောင်းဆိုပေးတယ်ဒီလောက်ပဲ၊ အခုကျ ကိုယ်အမှုလိုက်ပေးလည်းထောင်ကျမယ်ဆိုတာသိနေပေမယ့်လည်း သူတို့တွေ ကို အားတစ်ခုအနေနဲ့ အားမတက်တက်အောင်ပြောပြီးအမှုလိုက်ကြရတာပဲ၊အဖမ်းခံရတဲ့သူတွေ အားရှိအောင် နိုင်တဲ့ ဖက်ကကူညီပေးကြတယ် ဆိုပြီးတော့လှုပ်ရှားနေကြတာပဲ”
“ဟိုအရင်တုန်းကဆိုရင်တော့ ကျွန်မတို့ ထုတ်လုပ်လိုက်သမျှ မြေထည်ပစ္စည်းတွေကို မိုးမကျခင် ကုန် အောင် ရောင်းချနိုင်ခဲ့တာပေါ့။ အခု ဒီဖက်နှစ်တွေမှာတော့ ကျွန်မတို့ထုတ်လုပ်လိုက်တဲ့ မြေထည်ပစ္စည်းတွေကို ခါတိုင်းလို ရခိုင်ပြည်နယ်အနှံ့ကို လှည့်လည်ရောင်းချဖို့ အခြေအနေမပေးခဲ့ဘူး။ ဒီတော့ ပစ္စည်းတွေ တင်ကျန် နေတာ တွေရှိပါတယ်။ ကျွန်မတို့လို တပိုင်တနိုင်လုပ်နေကြတဲ့ မြေထည်အိုးဖုတ်လုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်သူတွေအ တွက်ကတော့ တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် စိန်ခေါ်မှု ကြီးမားလာပါတယ်။”
“ဒီကာလ အားလုံးကခက်ခဲကြတယ်ဆိုပေမယ့် ကျမတို့လို ဧည့်မျှော်ပြီး အလုပ်လုပ်ရတဲ့သူတွေကတော့ ပိုကျပ် တည်းတာပေါ့။ အရင်ကိုဗစ်ထက် စစ်တပ်ခေတ်မှာ ရှာဖွေရတာ ပိုခက်ခဲတယ်။ ခုဆို အလုပ်မရှိတာ ၂ နှစ်နီးပါး ရှိပြီ။ ရှိတာလေးတွေ ရောင်းစားရင်းနေရတာပေါ့”
“ ပညာတွေရဖို့ကမနည်း ကြိုးစားသင်ခဲ့ရတာထမင်းမစားဘဲနဲ့လေ့ကျင့်ခဲ့ရတာ။ အမြဲတမ်းပြန်လုပ်နေချင်တယ်။ အသက် ကြီးလို့ မကနိုင်တော့ဘူးဆိုတဲ့အချိန်မှနားချင်တယ်။ ဒီပညာကလည်းလွယ်လွယ်နဲ့ရတာ မဟုတ်တော့ အခုလိုနားနေချိန်မှာ ပိုနှမြောမိတယ်”
“ကိုဗစ်ပထမလှိုင်းနဲ့ ဒုတိယလှိုင်းဖြစ်တဲ့ အချိန်တုန်းက အကန့်အသတ်တွေ လုပ်ထားပေမယ့် ပြည်တွင်းခရီးသွားဧည့်သည်တွေ လာသေးတော့ တစ်လမှာ နှစ်ခေါက်သုံးခေါက်ထွက်ရုံနဲ့ စားဝတ်နေရေးက ဖြေရှင်းလို့ ရသေးတယ်။ အာဏာသိမ်းလိုက်တဲ့ နောက်ပိုင်းကျတော့ လုံးဝမထွက်ရတော့ဘူး။ အာဏာသိမ်းတာရဲ့ ရိုက်ခတ်မှုက ကျွန်မတို့လို အောက်ခြေလူတန်းစားတွေကို တော်တော်ကြီးကြီးကို ထိတယ်။ မြင်းလှည်းတောင် ရောင်းလိုက်ရတဲ့ ဘဝရောက်သွားတယ်”
” အပြင်ထွက်တဲ့အချိန် သူတို့ကို မြင်တာနဲ့ ဘာရယ်မဟုတ်ဘူး စိတ်ကလန့်နေတာ၊ နောက်ပြီး ပစ်ခတ်တာတွေ ဗုံးပေါက်ကွဲ ဘာညာလည်း ကြားနေရတော့ ကိုယ့်ထိမလားဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ စိတ်ကမလုံခြုံတာအမှန်ပဲ “
“ကိုယ်ထင်တာကတော့ ဒီနေ့မနက်ဖြန်သင်တန်းတက် ပြီးတော့တိုက်၊ ပြီးတော့ ပြန်ရမယ်ဆိုတဲ့ စိတ်နဲ့ တောထဲကို ရောက်ခဲ့တယ်။ တောထဲကိုရောက်တဲ့အချိန်ကျမှ ဖြတ်သန်းလာခဲ့ရတဲ့ ဒေသတွေမှာ စစ်တပ်ရဲ့ ရက်စက်ထားမှုတွေ၊ ဒေသခံ ပြည်သူရဲ့ခံစားချက်တွေကို ပိုပိုသိလာတဲ့အခါမှာ လုံးဝကို အောင်မြင်မှုမရမချင်း မပြန်တော့ဘူးဆိုတဲ့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်၊ အခက်အခဲတွေ အရမ်းတွေ့ရတယ်”
“အခုလက်ရှိ ပညာရေးကို မနှစ်သက်လို့ အခြေအနေအရ ကျောင်းမပို့ဘဲ Homeschooling လုပ်နေတဲ့ မိဘတွေ၊ ကျောင်းသားတွေအနေနဲ့ စာသင်ကြားခြင်းအပြင် Life Skills နဲ့ ပတ်သက်တာတွေကိုပါ သင်ယူလေ့လာစေချင်တယ်၊ စာကို တန်းရဖို့တစ်ခုတည်းအတွက် သင်တာမျိုးမဟုတ်ဘဲ အသိပညာတိုးတက်အောင် ဘဝအတွက်လိုအပ်တဲ့ ပညာတွေ ကို လေ့လာတဲ့ပုံစံမျိုး၊ ပုံမှန်လေ့လာမှုမျိုးကို လုပ်သွားစေချင်တယ်၊ ဒီလိုလေ့လာထားမယ်ဆိုရင် အချိန်ဘယ်လောက် ကြာကြာ ကျောင်းပြန်တက်ရသည်ဖြစ်စေ၊ မတက်ရသည်ဖြစ်စေ အရေးကြီးတော့ဘူး”
